در ضمن آدم تنهایی چنینی جاهایی رفتن هم نیستم !

خب.. مدتهاست اینجا تبدیل شده به غم نوشت های من.. گاهی که خودم رو جای مخاطب میذارم میبینم چه ذهنیت بدی از خودم و روزگارم براش ساختم و قطعا که اینطور نیست و روزگار با خوشی و ناخوشی هاشه که میگذره.. حالا کمی هم از خوشی هاش بگم.. از زیارت پنجشنبه ی اول رجبی که گذشت و خاطره ی خوبی برامون ساخته شده به لط در ضمن آدم تنهایی چنینی جاهایی رفتن هم نیستم !...

بنظرم هرچقدر هم که ادعا کنیم میتونیم با هرقشری و هرشخصی با هر ظاهری بدون توجه به عقایدش دوست بشیم؛ اما رفیق واقعی مون اونه که از همه بیشتر بهمون شبیهه! اونی که شنونده درددل هامونه و بدون سانسور باهاش حرف میزنیم، نمیتونه ظاهرا و باطنا خیلی از ما فاصله داشته باشه! (این رو در رابطه های انسانی میگم نه در ضمن آدم تنهایی چنینی جاهایی رفتن هم نیستم !...